Kennismakingsgesprek met Telecuracao en de bussen

Vroeg uit de veren. We gingen om kwart voor 8 weer op weg naar het keurings bureau. Veel te weinig tijd uiteindelijk en halsoverkop aangekleed en weg gegaan. Onderweg kwamen we erachter dat we de papieren van de auto waren vergeten. Tja dat was niet zo slim. Achja we reden gelijk door naar de bank MCP om geld te pinnen voor onze stagevergunningen. Vanuit daar zouden we lopen naar het gebouw van Wereldstage.


Na op de kaart gezocht te hebben. We kregen die mee van Stanley want hij moest met zijn vrouw naar een andere afspraak. Konden we het maar niet vinden. Dus naar binnen in de bank en vragen aan de man van de receptie. Die had geen idee. Vervolgens heeft hij aan zo'n 10 mensen die binnen om de halve minuut kwamen lopen gevraagd waar het zat. Niemand wist het. Uiteindelijk heeft een vrouw het opgezocht. Nu wist de man ons wel de weg te wijzen. (Echt heel leuk de mensen waren daar echt behulpzaam) Na een stuk in de brandende zon gelopen te hebben waren we er eindelijk.


Op een gegeven moment kwamen de andere stagiaires die vrijdag waren geland aan op het bureau. Er zat 1 bekent gezicht bij maar ik wist niet waarvan en of het wel echt zo was. Na gevraagd te hebben waar ze woonde wist ik het zeker dat ik haar kende. Ze woont in Zevenbergen en zat een jaar hoger op mijn middelbare school. Toevallig! Toen we binnen waren in het gebouw heeft een mevrouw ons van alles vertelt en we hebben formulieren verzameld in ingeleverd en betaald. Wat een gedoe zeg. Ik was 1 van de weinigen die alles compleet had zei die mevrouw. :) Daarna zijn we naar ons stagebureau gegaan.


We waren veel te vroeg dus we hebben nog even gepraat. Vervolgens kwam onze stagebegeleidster. ze was heel aardig en het gesprek ging heel goed. Op een gegeven moment liet ze ons wel schrikken. Ze vertelde dat we nog maar 100 nafl stage vergoeding kregen!! Maar dat was een grapje gelukkig haha. Ohja 1 probleem: Ze werken allemaal met lange broeken en shirts met mouwtjes.... Ehm daar hadden we niet op gerekend. Al onze lange broeken liggen thuis. Dus dat word deze week lange broeken kopen. En misschien kan mamma onze broeken wel opsturen.


Terug bij het gebouw van wereld stage zijn we gaan lopen naar de bushalte onderweg zijn we nog wezen lunchen bij de MacDonalds. En ze deden er heel lang over. De mevrouw die ons hielp was wel echt heel enthousiast. Nadat we over de Pontjesbrug zijn gegaan, die overigens echt heel erg wiebelde alsof je op een boot stond, zijn we naar de bushalte gegaan. En de bussen zijn totaal niet als hier. Je wacht op de bussen, je hebt geen bustijden. Je wacht gewoon totdat ze komen. En dan betaal je als je uitstapt 2,50 gulden (€1,08). Het zijn niet eens bussen, ja sommigen, maar heel veel zijn gewoon van die auto/busjes soort buurtbussen maar deze zijn van mensen die gewoon rijden om geld bij te verdienen.


Eenmaal thuis zijn we naar het strand gegaan. Het water was helder!! Vissen die om je benen heen zwemmen. Yuri is echt gaan zwemmen en ik kwam niet verder dan m'n knieën en vooruit buigen met mijn duikbril in het water. Ik ben namelijk best wel bang in de Middellandse zee en de Noordzee. Kun je nagaan in de zee waar hier veel meer gevaarlijke dieren zitten. ( Ik zag ook net voordat ik het water in ging een krab lopen) Maar dat komt wel goed beetje bij beetje wen ik er wel aan.


'S avonds heb ik Chicken Tonight gekookt. Heerlijk! mmm. Yuri was er ook blij mee! Wow ik heb nu wel heel veel getypt. Het is nu kwart voor tien en ik ga zo slapen. Nu hebben we onze klamboe opgehangen aangezien ik helemaal onder de muggenbulten zit (Yuri trouwens niet die heeft er maar 1) en omdat ze hier een virus meebrengen waardoor je heel ziek kan worden.